En toen ging het toch opeens snel: ik had koud het gecorrigeerde manuscript naar de uitgever gestuurd, of het eerste interview waarin ik melding maakte van het boek, viel op de deurmat. In Uitzicht, het ledenblad van de Moermanvereniging, stond een paginagroot artikel. Nog niet direct over het boek, maar het werd wel genoemd. Oei, wat nu als mensen al gingen googelen? Snel deze website in de steigers gezet.
Soms haalt de werkelijkheid je in. En vraagt het weer een aardige portie flexibiliteit om in te spelen op de ontstane situatie.

In de komende weken zullen hier meerdere blogs verschijnen. Want alle informatie in het boek vormt toch slechts 5% van wat ik leerde over (borst)kanker.