Vrijdag 24 augustus werd ik wakker met hetzelfde verwachtingsvolle gevoel dat je als kind hebt wanneer je op je eigen verjaardag of Sinterklaasochtend ontwaakt: kadootjes-tijd! In de loop van deze dag zou mijn eigen exemplaar van Geen Brave Borst op de deurmat vallen.
Kort voor 11 uur zag ik dat het boek verscheen in de webwinkel van uitgever Boekscout: het was te bestellen! Even later kregen alle mensen uit mijn omgeving die hadden aangegeven belangstelling te hebben ook de eenmalige mail met daarin het persbericht.

En toen hoorde ik de zachte plof op de deurmat om 13.30 uur: de postcode wierp de envelop door de brievenbus. En even later stond ik dan met mijn eigen boek in handen. Verbazing en trots wisselden elkaar af. Verbazing omdat het toch echt anders is om een fysiek exemplaar in handen te houden dan om een digitaal bestand op je scherm te hebben en trots omdat het er (nog) beter uitzag dan ik had durven hopen.
Vervolgens druppelden de eerste berichten binnen: op Facebook, waar de ‘likes’ niet van de lucht waren, via e-mail van bekenden die hun bestelling al geplaatst hadden en van lieve vriendinnen die langskwamen met prachtige boeketten en planten.
’s Avonds ging ik met man Hans uit eten in ons favoriete Japanse restaurant.

Het weekend was daarmee nog niet voorbij want gisteren gaf ik een proefles zenmeditatie voor het nieuwe cursusseizoen dat weer voor de deur staat en konden buurtgenoten tussen 15 en 17 uur binnenlopen om de zendo te zien en te ervaren hoe het voelt om een boeddhistisch centrum in de straat te hebben.
Afgelopen nacht heb ik heerlijk geslapen, vanuit een diepe dankbaarheid voor de ervaringen van de laatste paar dagen.

En nu is het maandagochtend en begint de volgende fase: zoveel mogelijk mensen op de hoogte brengen van het boek. Promotie…en garde!